Bartbrats: Og så kom endelig Knut.

mandag, januar 12, 2009

Og så kom endelig Knut.

5 kommentarer:

LenePenes liv sa...: Så fint dere har det. :) Utrolig at det går an å ha det så ryddig med fire barn, men det varer kanskje ikke så lenge..; 13. januar 2009 kl. 09:14
Aasviv sa...: Det går ikkje! Vi har ni rom til som er fulle av rot! Kjedelig med få variasjonsmuligheter i et lite hus som snart skal bli større. Får ikke lest og lagt til bloggen din jeg. Hvorfor det? Noe jeg ikke skjønner eller?; 13. januar 2009 kl. 12:18
AnnKristin sa...: Kæm æ n Knut da,hein som rydda burt jule?; 19. januar 2009 kl. 22:40
Aasviv sa...: jepsipepsi; 21. januar 2009 kl. 22:18
LenePenes liv sa...: Så ikke at du hadde svart på kommentaren min før nå. Skal prøve å invitere deg til å lese bloggen en gang til. :); 8. mars 2009 kl. 12:53

Legg inn en kommentar

Folk er rare.

Når vi er babyer og små mennesker er det stas å vere store, tjukke, runde, lange. Det er svært å ete mykje, bæsje mykje, kunne mykje fort, snakke mykje.Ein skal vere tidlig ute med det meste, å sitje, å stå, å gå, å gå på do, å snakke, å få tenner.Tjue år seinare er trenden ein annen. Det er ikkje bra å vere feit, samstundes som du stikk store mengder mat inn foran. Det er heller ikkje så lekkert når det kjem ut att bak, da brukar vi luftrensar og ein snakka ikkje om det. Det er ingen som ler og seier: -”Du er så god!” Når du prompar, slår deg på ølmagen og raper (sjølv om mange menn fortsatt trur det er morosamt etter fylte tredve). Det er ikkje bra å miste håret tidlig, ikkje bra å bli grå tidlig, ikkje bra å få hengepuppar tidlig, eller rynker eller hemorider…. Og skulle du vere den i gjengen som fyrst må begynne med bleier igjen, da får du aldri meir vere med på biltur!Kan ikkje folk få vere som dei er frå fyrste stund?Folk er forskjellige og veldig rare!